Hoewel er tegenwoordig veel wordt geklaagd over kille bediening en onbekwaam horecapersoneel, is de band tussen lunchroomhouder Marcel de Jong en zijn gasten zo hecht dat ze soms dagelijks of twee keer per dag langskomen. Zoals beeldhouwster Irene, die tijdens het interview binnenloopt voor koffie. Ze wordt hartelijk ontvangen, ook al is de zaak nog niet geopend.
Andere vaste gasten, een echtpaar met een gehandicapte dochter, komen soms zelfs twee keer per dag langs. Marcel: Ze hebben het niet breed, maar halen voldoening uit een kopje koffie bij de lunchroom. Mits het niet te druk is, maak ik altijd een praatje. Op mijn verjaardag had die mevrouw s ochtends eerst een kaart in de bus gedaan en s middags kwam ze een staatslot en een pen brengen waar mijn naam in gegraveerd stond. Dat deed me wel wat.
Ook Adrie, een goede vriend van Marcel, is veel in de zaak te vinden. Adrie: Het is hier echt gezellig, er hangt een gemoedelijke sfeer en af en toe is het net een soap hier. Marcel: We zitten altijd te geinen, het is ook fijn om alles wat hier gebeurt even te ventileren. De mannen kennen elkaar uit Giesbeek, waar Marcel en zijn vrouw Mathilde een drogisterij runden. Door een langdurig opengebroken straat voor de zaak besloten ze verder te kijken. Al tijdens zijn studententijd in Utrecht vond Marcel kokkerellen heel leuk. Ik kookte altijd thuis. Later breidde dat uit, toen ging ik voor feesten en partijen koken. Dat doet hij nog steeds naast de lunchroom. Zo heeft hij met Kerstmis voor Irene en haar dementerende echtgenoot gekookt. Ook bezorgt de lunchroomhouder ontbijtjes en organiseert hij knusse high teas.
"Lees het volledige interview in dit nummer van Lunchroom":http://www.lunchroom.nl/blad/41/
Interview: Marcel de Jong
17 december 2010
